Na nosa visita á Torre de Hércules quixemos facer un exercicio de evocación e voltar ao pasado. Os estudantes de 1º e 2º de E.S.O. crearon as súas propias lendas a partir das esculutras que rodexan o faro máis antigo do mundo aínda en funcionamento.
O bravo vixiante ártabro
Baseado nun relato de Caius Pupus,
adaptado por Martín Fernández e Alejandro Miras
Era un día como outro calquera para os vixiantes ártabros, que
escrutaban o horizonte coma sempre en busca de barcos. Os barcos fenicios xa chegaran
o día anterior, polo que eles estaban tranquilos.
De súpeto, unha fortísima
tormenta comezou a arreciar.
Como os ventos eran tan fortes, acordaron que un
deles iría a comprobar a situación no
poboado. Cando comezou a camiñar dificultosamente, decatouse de que un dos
barcos fenicios que chegara anteriormente estaba a piques de afondar polo
temporal.
Entón, o bravo vixiante, sabedor de que os seus compañeiros non
podían ver a embarcación debido a que só vixiaban o sur, e non o norte, correu
e lanzouse á auga para salvalos. Conseguiu chegar nadando á embarcación tras un
extenuante esforzo, pero o temporal aínda se fixo máis forte, e o barco foi
arrastrado mar adentro. Todo parecía perdido, pero de súpeto, a tormenta
amainou, permitindo a salvación de todos os tripulantes da embarcación.
Seguramente Xúpiter, admirando a
valentía deste bravo ártabro, fixo que a tormenta amainase.